टोपणनावाने लिहिणारे गद्यलेखक
- नाव (टोपणनाव)
- अरुण टिकेकर : (टिचकीबहाद्दर); (दस्तुरखुद्द)
- अशोक जैन : (कलंदर)
- आनंद बालाजी देशपांडे (आकाशानंद)
- आनंद साधले : (दमयंती सरपटवार)
- आनंदीबाई कर्वे : (बाया कर्वे)
- कृष्णाजी लक्ष्मण सोमण : (किरात; काळदंड; सारथी) (काव्यलेखनासाठी किरात आणि भ्रमर)
- केशव नारायण देव : (पतितपावनदास)
- गंगाधर बाळकृष्ण देशपांडे : (गंगाधरराव देशपांडे)
- गणेश दामोदर सावरकर : (बाबाराव सावरकर) (दुर्गातनय)
- गणेश वामन गोगटे : (लीला)
- गणेश विठ्ठल कुलकर्णी (कुंभोजकर) : (व्यतिपात)
- गोपाळ गोविंद मुजुमदार : (साधुदास)
- गोपाळ हरी देशमुख : (लोकहितवादी; एक ब्राह्मण)
- चंद्रकांत सखाराम चव्हाण : (बाबूराव अर्नाळकर)
- चं.वि.बावडेकर : (आलमगीर)
- चिंतामण रामचंद्र टिकेकर - अरुण टिकेकर यांचे वडील : (दूत)
- जयवंत दळवी : (ठणठणपाळ)
- तुकारामतात्या पडवळ : (एक हिंदू)
- तुळसी परब : ओज पर्व
- दत्ता टोळ : (अमरेंद्र दत्त)
- दत्तात्रेय रामचंद्र् कुलकर्णी : (श्रीपंत महाराज बाळेकुंद्रीकर)
- दामोदर माधव कुळकर्णी : (माधवसुत)
- डॉ. दामोदर विष्णू नेने : (दादूमिया)
- दिनकर शंकरराव जवळकर : (आग्यावेताळ)
- द्वारकानाथ माधव पितळे : (नाथमाधव)
- द्वारकाबाई हिवरगांवकर/मनोरमा श्रीधर रानडे : (गोपिकातनया)
- न.र. फाटक : (अंतर्भेदी), (फरिश्ता) आणि (सत्यान्वेषी)
- नरसिंह चिंतामण केळकर : (अनामिक; आत्‍मानंद)
- नागोराव गोविंद साठे : (ब्रह्मानंदाश्रम स्वामी)
- नारायण जोशी : (साखरेबुवा; नानामहाराज साखरे)
- नारायण दामोदर सावरकर : (जातिहृदय)
- नारायण विनायक कुलकर्णी : गोविंदसुत (की विनायकसुत?)
- परशराम गोविंद चिंचाळकर : गोविंदसुत
- प.स. देसाई (सौ.जानकीबाई देसाई) : (सदाराम)
- प्रवीण टोकेकर : (ब्रिटिश नंदी)
- पांडुरंग सदाशिव साने : (साने गुरुजी)
- पांडुरंग ज्ञानेश्वर कुळकर्णी : (पांडुरंग शर्मा)
- बाळकृष्ण अनंत भिडे : (बी)
- बाळूताई खरे/मालती बेडेकर : (विभावरी शिरूरकर)
- मनोरमा श्रीधर रानडे/द्वारकाबाई हिवरगांवकर : (गोपिकातनया)
- महादेव नारायण जोशी : (माधवराव जोशी)
- महादेव मल्हार जोशी : (स्वामी सच्चिदानंद)
- मा.गो. वैद्य : (नीरद)
- मालतीबाई बेडेकर/बाळूताई खरे : (विभावरी शिरूरकर)
- मीनप्पा व्यंकटेश केलवाड : गोविंदशर्मा
- मुक्ताबाई दीक्षित : (कृष्णाबाई)
- रविन थत्ते : (रविन मायदेव थत्ते)
- रामकृष्ण माधव चोणकर : (हरी माधव समर्थ)
- राम गणेश गडकरी : (बाळकराम)
- रामचंद्र चितळकर : (सी रामचंद्र)
- रामचंद्र जोशी : (साखरेबाबा)
- रामचंद्र विनायक कुलकर्णी : (आनंदघनराम)
- रामचंद्र विनायक टिकेकर - अरुण टिकेकर यांचे आजोबा : (धनुर्धारी)
- रामजी गणोजी चौगुले : (रामजी गणोजी)
- लक्ष्मीकांत शांताराम कुडाळकर (लक्ष्मीकांत-प्यारेलालमधील पहिला) : (के.लक्ष्मीकांत, लक्ष्मीकांत)
- वा.रा.कांत : (कांत)
- विठ्ठल वामन हडप : (केयूरक)
- विनायक गजानन कानिटकर : (रा. म. शास्त्री, ग्यानबा)
- विनायक नरहरी भावे : (विनोबा)
- विष्णु भिकाजी गोखले : (विष्णुबाबा ब्रह्मचारी)
- शंकर दाजीशास्त्री पदे : पिनाकी, भ्रमर, शंकर
- श्रीधर व्यंकटेश केतकर : गोविंदपौत्र
- श्रीपाद रामचंद्र टिकेकर - अरुण टिकेकर यांचे काका : मुसाफिर
- सतीश जकातदार : (अमोघ श्रीवास्तव; सलील आदर्श)
- सुलोचना देशमुख : (एस्; एन्)
- पृथ्वीगीर हरिगीर : पृथ्वीगीर हरिगीर गोस्वामी
- (?) अप्पा बळवंत
- (?) (वामनसुता)
- (?) (देशभगिनी)
- (?) (लक्ष्मीतनया)
- (?) (सानिया)
कवी
मराठी भाषेत जेव्हा काव्यरचनेला सुरुवात झाली तेव्हापासून कवी बहुधा आपले पहिले नाव कविनाम म्हणून वापरत असत. ज्ञानेश्वर, तुकाराम, नामदेव, मोरोपंत, सगनभाऊ ही या कवींची प्रथम नावे होती. प्रथम नाव, मधले नाव आणि नंतर आडनाव लिहायची पद्धत नंतरच्या काळात सुरू झाली. आधुनिक काळातदेखील इंदिरा, कवी गोविंद, दत्त, नीरजा, पद्मा, मनमोहन, माधव, मीरा, यशोधरा, विनायक, संजीवनी या कवि-कवयित्रींनी स्वतःच्याच पहिल्या नावाने काव्यलेखन केले. अनेक कवींनी आपल्या सग्यासंबंधींच्या नावाला अग्रज, अनुज, कुमार, जूलियन, तनय, सुत, इत्यादी प्रत्यय लावून आपापली टोपणनावे सिद्ध केली. इतरांनी या पद्धतींशी फारकत घेऊन अत्यंत स्वतंत्र टोपणनावे घेतली आणि आपले काव्यलेखन केले.
इ.स. १९६०पासून टोपणनावाखाली कविता करण्याची पद्धत मराठीतून बहुधा हद्दपार झाली आहे.
काही मराठी आणि अन्य भारतीय कवींच्या टोपणनावांची ही यादी :
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा